Przestępstwo narażenia człowieka na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia uregulowane zostało w art. 160 Kodeksu karnego. Przedmiotem ochrony jest życie i zdrowie człowieka. W niniejszym wpisie omówimy, co należy rozumieć pod pojęciem narażenia człowieka na niebezpieczeństwo, a także jakie są konsekwencje owego zachowania sprawcy.
Co to jest konkretnie narażenie na niebezpieczeństwo?
Narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo to każde zachowanie sprawcy polegające na sprowadzeniu realnego zagrożenia dla życia lub zdrowia człowieka w postaci nieuchronnego następstwa dalszego niebezpiecznego dla jego życia lub zdrowia rozwoju sytuacji bądź wysokiego prawdopodobieństwa jego wystąpienia (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2016 r., sygn. akt V KK 342/15, LEX nr 1977834).
Co grozi za świadome narażenie zdrowia?
Zgodnie z art. 160 § 1 Kodeksu karnego, kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Z kolei § 2 stanowi, że w przypadku, gdy na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Wymienione przestępstwa z art. 160 § 1–2 Kodeksu karnego są ścigane z urzędu.
Zadośćuczynienie za narażenie na utratę zdrowia
Wyrok w postępowaniu karnym nie wyklucza możliwości dochodzenia odszkodowania na drodze postępowania cywilnego. Przewidziane w art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego zadośćuczynienie stanowi sposób naprawienia krzywdy będącej następstwem naruszenia dóbr osobistych w postaci zdrowia i nietykalności cielesnej. Innymi słowy, chodzi o naprawienie krzywdy w postaci cierpień fizycznych i psychicznych będących skutkiem uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia.
Potrzebujesz porady prawnej? Skontaktuj się z radcą prawnym Toruń.